Πετράτος Νικόλαος του Γεωργίου – Βόλος
Ο Νικόλαος Πετράτος υπηρέτησε ως γιατρός στην πόλη του Βόλου. Δεν είναι σαφές εάν η υπηρεσία αυτή έλαβε χώρα και πριν το έτος 1941. Σίγουρα εργάστηκε στον Βόλο από το έτος 1945 και μετά, ενώ υπάρχει και μαρτυρία περί εργασίας του εκεί και το 1943.
Πρώιμη ηλικία - Οικογενειακοί δεσμοί
Γεννήθηκε στον Βόλο το 1912. Οι γονείς του ονομάζονταν Γεώργιος και Ελένη [i].
Σπουδές
Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και απέκτησε το υπ’ αριθμό 7232/1130 πτυχίο του στις 30 Ιουνίου του 1935 [i].
Ιατρικό έργο – δράση
Δεν είναι σαφές, από τα υπάρχοντα στο μητρώο του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας στοιχεία, εάν ο Ν. Πετράτος προσέφερε ιατρικές υπηρεσίες στη Θεσσαλία ή κάπου αλλού μετά την αποφοίτησή του και μέχρι την 30ή Δεκεμβρίου του 1938. Γνωρίζουμε όμως από την ανωτέρω πηγή ότι εργάστηκε στην ελληνική πρωτεύουσα και διετέλεσε μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών από την 31η Δεκεμβρίου του 1938 μέχρι την 31η Μαΐου του 1945 [ii].
Παρά τα ανωτέρω, υπάρχει αναφορά για εξέταση ασθενούς με κοιλιακό τύφο, μεταβάς από τον Βόλο στο Βελεστίνο, κατά το έτος 1943. Η ασθενής αυτή φαίνεται να είναι η γιαγιά του γνωστότατου ιατρού και ιστορικού της Ιατρικής Δημητρίου Απ. Καραμπερόπουλου. Γράφει ο ίδιος ο Καραμπερόπουλος: «Συμπληρώνουμε ακόμη την αφήγηση της μητέρας του Δημητρίου Απ. Καραμπερόπουλου, Ασημίνας, κόρη του Δημητρίου και της Ελένης Μπομπότη, γεννηθείσα στο Βελεστίνο το 1921, η οποία έζησε στη συνοικία Τσιφλίκι του Βελεστίνου, όπου και ο Άγιος Αθανασάκος». Και συνεχίζει παρακάτω η αφήγηση της μητέρας του, όπου σημειώνεται ότι «Έρχονταν αρκετός κόσμος από το Βελεστίνο γιατί ο Άγιος Αθανάσιος, λέγανε, ήταν θαυματουργός. Το διαπίστωσα κι εγώ προσωπικά. Το 1943, στην Κατοχή, αρρώστησαν από κοιλιακό τύφο η μητέρα μου Ελένη και τα δύο αδέλφια μου, ο Στέλιος και η Στέλα. Τα παιδιά αρρώστησαν πιο ελαφριά, αλλά η μητέρα μου πολύ βαριά, δεν καταλάβαινε τίποτα. Την παρακολουθούσε ο γιατρός Κοντινάκος. Αλλά φέραμε και γιατρό από το Βόλο, τον Πετράτο». Οι γιατροί, Κοντινάκος και Πετράτος, δεν φαίνεται να βοήθησαν και, συμφώνως με την μητέρα του Καραμπερόπουλου, η ίαση εδόθη από τον Άγιο Αθανάσιο Βελεστίνου: «Πήγαμε και πήρα την εικόνα του Αγίου Αθανασίου. Την έφερα στο σπίτι και την έβαλα πίσω απ’ το κεφάλι της μητέρας μου. Παρακαλούσα να τη βοηθήσει…[…]…Από εκείνη τη στιγμή όλο και καλύτερα πήγαινε, ώσπου έγινε εντελώς καλά. Πού να αποδώσω αυτή τη μεταβολή; πού αλλού; Στη χάρη του Αγίου Αθανασίου». Για τον ιατρό Πετράτο, γράφει ο Καρμπερόπουλος σε υποσημείωσή του στο ανωτέρω κείμενο: «Είναι ο ιατρός παθολόγος του Βόλου Νίκος Πετράτος, καταγόμενος από την Κεφαλονιά (πληροφορία του συγγραφέα Κώστα Λιάπη)»[iii]. Από τα ανωτέρω φαίνεται να εργάζεται το 1943 ο Ν. Πετράτος στον Βόλο, ενώ επισήμως είναι εγγεγραμμένος στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών.
Την 1η Ιουνίου του 1945 ο Νικόλαος Πετράτος ενεγράφη στον Ιατρικό Σύλλογο Μαγνησίας. Εργάστηκε ως ιδιώτης γιατρός στη γενέτειρά του, τον Βόλο. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1954 απέκτησε την ιατρική ειδικότητα του Δερματολόγου-Αφροδισιολόγου σύμφωνα με την υπουργική απόφαση υπ’ αριθμό 11669/17-9-1954. [iv].
Συνταξιοδότηση
Διαγράφηκε από τον σύλλογο της Μαγνησίας στις 14 Αυγούστου του 1989, σε ηλικία 77 περίπου ετών [iv].
________________________________________
[i] ΙΣΜ, Μητρώο ηλεκτρονικό, έ.α., α)α: 84.
[ii] ΙΣΜ, Μητρώο ηλεκτρονικό, έ.α., α)α: 84.
[iii] Καραμπερόπουλος Δ. “Ο ιερός ναός του Αγίου Αθανασίου”, διαδίκτυο, σελ. 39-43 [Επίσκεψη: 15/6/2016].
[iv] ΙΣΜ, Μητρώο ηλεκτρονικό, α)α: 84.