Κοντογεωργίου Γεώργιος – Βόλος

Την 14^η Αυγούστου του 1882, το Ιατροσυνέδριο, σε έκτακτη συνεδρίασή του, ενέκρινε τη χορήγηση από το Υπουργείο Εσωτερικών στον ιατρό Γεώργιο Κοντογεωργίου απολύτου αδείας ασκήσεως τους Ιατρικής «ἐντός τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας κατά τούς νόμους αὐτῆς». Ο Κοντογεωργίου χαρακτηρίζεται στην απόφαση ως γιατρός του Βόλου.

Ιατρικό έργο – δράση

Ο ιατρός φαίνεται να συμμετείχε και στην επιτροπή επιλογής οικοπέδου για το Δημοτικό Νοσοκομείο Βόλου. Τους αναγιγνώσκεται και σε κείμενο τους εφημερίδας “Η Θεσσαλία” τους 20ής Σεπτεμβρίου 1900,  δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην επιλογή του οικοπέδου για το νοσοκομείο. Είχε μάλιστα οριστεί ειδική επιτροπή επ’ αυτού, αποτελούμενη από τους ιατρούς Ιω. Αργύρη, Γ. Κοντογεωργίου, Δ. Χατζηκώστα, Γ. Μεναχέμ, Κ. Κολοβό, Απ. Κουτσαγγέλη, Πυθ. Πετράτο, Χρ. Βαρλαμίδη. Οι ανωτέρω κατέληξαν  στη θέση όπου τελικά οικοδομήθηκε, «ἔνθα ὁ φλοῖσβος τοῦ θραυομένου κύματος ἀναρμονιώς [sic] [2] ἀναμιγνύεται μετά τῆς ἐκ Πηλίου καταπεμπομένης αὔρας». Και αυτό παρά το γεγονός ότι υπήρχε σχετική δωρεά, η δωρεά Νικούλη, στη θέση Ιωλκού, πλησίον του παλιού Γυμναστηρίου.            

[2] Ίσως ήθελαν να γράψουν «ἐναρμονίως».