Κουτσογιάννης Γ. – Βόλος  

Για τον γιατρό, που προσέφερε τις ιατρικές του υπηρεσίες στην πόλη του Βόλου, συλλέγονται πληροφορίες από αποφάσεις συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Παγασών (Βόλου). Το 1908, σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου που έλαβε χώρα στις  20 Οκτωβρίου και με εισηγητή τον Απόστολο Κουτσαγγέλη, αποφασίζεται η χορήγηση έκτακτης αποζημίωσης  στον γιατρό (αριθμ. συνεδρίασης 6, αριθμ. αποφάσεως 164). Το ποσό ανέρχεται σε 200 δραχμές και προσφέρεται για την ιατρική περίθαλψη που ο γιατρός παρείχε στους πρόσφυγες, μετά και από εντολή του νομάρχη. Όπως φαίνεται στο χειρόγραφο κείμενο, είχε προηγηθεί σχετική αίτηση του γιατρού. Η απόφαση ελήφθη με πλειοψηφία δέκα ψήφων έναντι τριών, ενώ δύο δημοτικοί σύμβουλοι, ο Χρυσοβελώνης και ο Σαράτσης, αρνήθηκαν, όπως αναφέρεται, να ψηφίσουν. Σημειωτέον ότι η περίθαλψη έγινε «ἐν ἀπουσίᾳ τοῦ τῶν προσφύγων ἰατροῦ κ. Ψυχούλη».

Σε άλλη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παγασών, η οποία ελήφθη μετά από συνεδρίαση που έλαβε χώρα στις 17 Οκτωβρίου 1913 (αριθμ. συνεδρίασης 26 και αριθμός αποφάσεως 99) και με εισηγητή θέματος τον Απόστολο Κουτσαγγέλη, απαντάται πάλι το όνομα του γιατρού. Το θέμα αφορούσε την πρόληψη της νόσου της χολέρας. Με την απόφαση χορηγείται το συνολικό ποσό των 450 δραχμών, ως έκτακτη πίστωση, από τον Δήμο, έτσι ώστε ο Λ. Δανιήλ, ο Γ. Κουτσογιάννης και ο Αργύριος Χαδούλης – να αμειφθούν για αντιχολερικό εμβολιασμό που διενήργησαν στους απόρους της πόλεως. Στο χειρόγραφο κείμενο οι ανωτέρω ιατροί αναγράφονται ως «Δημοτικοί Ἰατροί». Η αρχική αίτηση των γιατρών αφορούσε ποσό 500 δραχμών ως αποζημίωση για καθένα από αυτούς για τη χορήγηση «ἀντιχολερικοῦ ὀρροῦ» κατά τους μήνες Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1913. Χαρακτηρίζεται μάλιστα η ανωτέρω χορήγηση ορού ως «πρόσθετος ἐργασία». Το δημοτικό συμβούλιο δέχθηκε ότι ο αριθμός των εμβολιασθέντων απόρων ήταν πράγματι μεγάλος και ότι οι γιατροί «ἐκοπίασαν». Τελικά όμως αποφασίζει να δώσει «ὡς εὔλογον καί δικαίαν ἀμοιβήν» το ποσό των 150 δραχμών για κάθε γιατρό, λαμβάνοντας τα χρήματα από το απόθεμα του προϋπολογισμού του δήμου για το 1913. Αλλά, και κατά τη διάρκεια του χειμώνα 1913-1914, ο γιατρός εμβολίασε απόρους του δήμου Παγασών. Το πληροφορούμαστε από απόφαση συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου της πόλεως που διεξήχθη στις 6 Ιουνίου 1914 και αφορούσε πάλι τη δημόσια υγεία (αριθμ. συνεδρίασης 12, αριθμ. αποφάσεως 39). Ο γιατρός είχε κάνει αίτηση για να λάβει χρηματική αποζημίωση για τον εμβολιασμό. Το συμβούλιο, με εισηγητή τον πρόεδρό του Σπύρο Σπυρίδη, αποδέχεται το αίτημα και αποφασίζει τη χορήγηση 125 δραχμών στον γιατρό, ως έκτακτης πίστωσης, από το απόθεμα του προϋπολογισμού του δήμου για το έτος 1914. Στο χειρόγραφο κείμενο της απόφασης δεν αναφέρεται εάν το εμβόλιο αφορούσε πάλι τη νόσο της χολέρας. Από τα ανωτέρω συμπεραίνεται ότι τόπος εργασίας του γιατρού ήταν η πόλη του Βόλου, είχε οριστεί, όπως αναφέρθηκε, δημοτικός γιατρός και ότι πιθανότατα είχε την ειδικότητα του παθολόγου ή ήταν γιατρός χωρίς ειδικότητα, ο οποίος ασκούσε γενική ιατρική.