Μουρτζόπουλος ή Μουρτσόπουλος Κωνσταντίνος – Βόλος  

Έλαβε μέρος στο Β΄ Ελληνικό Συνέδριο κατά της Φυματίωσης στον Βόλο (Μάιος 1912) με αριθμό μέλους 125 στο σχετικό κατάλογο. Συμμετείχε στον εμβολιασμό κατά της ευλογιάς. Στις 22 Μαΐου 1914, η συνεδρίαση με αριθμό 4 του Δημοτικού Συμβουλίου Παγασών (Βόλου) αφορά τη χορηγία έκτακτης πίστωσης για την αμοιβή ιατρών που εμβολίασαν δημότες κατά της ευλογιάς. Εισηγητής είναι ο Σπύρος Σπυρίδης. Συζητείται η με ημερομηνία 18 Μαΐου 1914 αίτηση των δημοτικών γιατρών Α. Χαδούλη, Λάμπρου Δ. και Β.. Τριβέλα για αποζημίωσή τους σχετικά με το «γενικόν ἐν τῇ πόλει ἐμβολιασμόν διά δαμαλίδος» προς πρόληψη της ευλογιάς. Οι ανωτέρω «ἐμβολίασαν χιλιάδας ἀτόμων ἐν τῷ Δημαρχείῳ, ταῖς συνοικίαις, τοῖς σχολείοις, ταῖς ἀποθήκαις, ἐργοστασίοις κ.λπ.». Ο εμβολιασμός αυτός διενεργήθηκε «κατά τόν παρελθόντα χειμῶνα ἐπί δύο καί πλέον μῆνας». Ο δήμαρχος Κωνσταντίνος Γκλαβάνης βεβαιώνει την εργασία των ιατρών και προσθέτει ότι υπήρξε ανάγκη να προσληφθούν εκτάκτως και άλλοι δύο γιατροί, ήτοι ο Κ. Μουρτσόπουλος ή Μουρτζόπουλος και ο Αθαν. Κουκουβίνος.

Οι τελευταίοι εργάστηκαν και αυτοί «εἰς τόν ἐμβολιασμόν ἐπ’ ἀρκετόν χρονικό διάστημα, πάντοτε μικρότερο τῶν δημοτικῶν ἰατρῶν, καί πρέπει καί οὗτοι νά πληρωθοῦν». Το δημοτικό συμβούλιο «ἔχον ὑπ’ ὄψιν ὅτι οἱ Δημοτικοί Ἰατροί πληρώνονται τακτικοῦ μισθοῦ, εὑρίσκει εὔλογον νά πληρωθοῦν διά τήν πρόσθετον ταύτην ἐργασίαν ἀνά δραχ. 150 ἕκαστος» και ορίζει την ίδια «ἀποζημίωσιν» και για τους δύο εκτάκτως προσληφθέντες γιατρούς. Τα χρήματα, συνολικά 750 δραχμές, χορηγούνται από τα αποθέματα του δημοτικού προϋπολογισμού του έτους 1914, με την πράξη-απόφαση υπ’ αριθμόν 191855. Ο γιατρός προσελήφθη επίσης το 1919 για την εξέταση επιβατών του σιδηροδρόμου, όπως αποφασίστηκε στη συνεδρίαση υπ’ αριθμό 10, στις 26 Φεβρουαρίου του 1919, του Δημοτικού Συμβουλίου Παγασών. Στη συνεδρίαση αυτή, μετά από εισήγηση του Γεώργιου Κούτσικου (1864 – 1928), εγκρίνεται η πρόσληψη των γιατρών Καλεύρα και Μουρτσόπουλου (ή Μουρτζόπουλου) «διά τήν ἐπίσκεψιν τῶν ἐπιβατῶν» του Σιδηροδρόμου, στα πλαίσια διασφάλισης της δημόσιας υγείας. Με την ίδια απόφαση, ανατίθεται στον δήμαρχο να έρθει σε συμφωνία με τους ανωτέρω γιατρούς περί της ημερήσιας αμοιβής τους. Ορίζεται δε, ως προτεινόμενη αμοιβή, το ποσό των τριάντα (30) δραχμών για τον καθένα από αυτούς.