Ζαμανούδης Κωνσταντίνος του Δ. 

Γιατρός από την Θεσσαλία (πιθανόν από τον Άγιο Λαυρέντιο Μαγνησίας). Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1870 έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής. Σε έκδοση των “Θεσσαλικών Χρονικών” (1935) αναγράφεται ότι άσκησε αρίστως το ιατρικό λειτούργημα. Επίσης, υπηρέτησε ως μέλος της προσωρινής Κυβερνήσεως κατά τη θεσσαλική επανάσταση του έτους 1878. Σε έκτακτη συνεδρίαση το 1882, το Ιατροσυνέδριο του χορήγησε την «ἀπόλυτον ἄδειαν τοῦ μετέρχεσθαι τήν ἰατρικήν εἰς τήν Ἑλλάδα κατά τούς ἰσχύοντας νόμους».